Crematie
Dag lieve Delphine,
Vandaag is je as uitgestrooid,
En door de wind mee genomen.
Ik heb je ingeademd en je geur geroken,
Een klein deel van jou heb ik zo bewaard.
Net zoals de geur in het t-shirt dat je hebt gedragen…
Die nacht dat je nood had aan een luisterend oor en een warme knuffel.
Je worstelde met gedachten en gevoelens ,
En wou steeds het beste voor anderen.
Je wilde geliefd zijn, wat is daar op tegen ?
Je zocht naar antwoorden op zoveel vragen
En danste lachend door het leven,
Vrolijk als een jong veulen in de wei.
En toen schreef je mij, hoe graag je met me danste,
Waarom je me jouw diepste geheimen toevertrouwde,
Alsof we elkaar al eeuwen kenden, van binnen en van buiten
En je pijn een plaatsje kreeg om te verduren.
Je schreef me dat de wereld mooier was met mij er in…
Recht uit je hart zoals je het altijd op tafel wilde gooien.
Ik had nooit kunnen vermoeden dat net jij er uit wou stappen,
En dat vandaag mensen jouw werk ongewild zouden moeten voltooien.
De ironie van het leven,
de crematie van de pijn.
Wat is het doel ? wat is de zin ?
De wereld was mooier met jou er in…
Ter nagedachtenis van Delphine,
een heel lieve hartsvriendin – Wondelgem 17 mei 2011
Moge je ziel de rust en liefde vinden die je zocht !
Ivan,
Door toeval kom ik terecht bij je gedicht. Zoekende naar de term Lindyhop (tevens als actieve danser).
Wat een bijzonder gedicht en mooi geschreven. Het raakte me.
En ook al ken ik je niet, wil ik je als totaal vreemde toch een hart onder de riem steken. Sterkte!
Jur
LikeLike
dank je wel Jur…het steunt me dergelijke reacties te mogen ontvangen… er gaat nog steeds geen dag voorbij zonder dat ik aan haar en haar onbegrijpelijke wanhoopsdaad denk. Ik heb het kunnen plaatsen, maar het laat me nog steeds niet los.
Waar dans je normaal Lindy Hop ? ik kom nu namelijk net terug van bij Madame Moustache in brussel..;
groeten
ivan
LikeLike